بررسی رابطه ی بین میزان آنومی اجتماعی و دینداری با احساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز

موضوع پژوهش حاضر « بررسی رابطه ی بین میزان احساس امنیت اجتماعی و دینداری با آنومی اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز» می¬باشد. روش اجرای پژوهش حاضر از نوع پژوهش پیمایشی بود. جامعه آماری آن تمامی افراد بالای 18 سال شهر تبریز در زمان انجام پژوهش بوده است. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 415 نفر تعیین شد که در تحلیل نهایی 422 نفر مورد بررسی قرار گرفته است. برای گردآوری اطلاعات پژوهش ترکیبی از پرسشنامه محقق ساخته و استاندارد شده استفاده شده است. اهداف این پژوهش عبارتند از پاسخ¬گویی به دو سوال زیر: 1- «میزان احساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان تبریزی در چه حدی است؟» و 2- «بین میزان احساس امنیت اجتماعی و دینداری با آنومی اجتماعی چه رابطه ای وجود دارد؟» نتایج تحقیق نشان داد که میزان احساس امنیت اجتماعی افراد مورد مطالعه در حد تقریبا متوسطی بوده است و وجود ارتباط معنادار بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته تحقیق مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحقیق گویای آن است که متغیر آنومی اجتماعی با قدرت تبیین (0/672-) و دینداری با قدرت تبیین (0/347) در مجموع توانسته¬اند که 46 درصد از تغیرات(r2) متغیر وابسته¬ی پژوهش را تبیین نمایند.